Cumartesi günü ( 17.09.2022) saat:14:00’da, ÖGB (Avusturya Sendikalar Birliği) nin çağrısı üzerine, Avusturya’nın tüm eyaletlerinin başkentinde “Maaşlar yukarı, fiyatlar aşağı” başlıklı eylem çağrısı üzerine, işçi ve emekçiler, sendikalar, DKÖ’ler, örgütler ve Partiler Eylem çağrısını çoğaltarak, tüm alanlarda eylemlerde kendi flamaları, açıklamaları ile yer aldılar.
Bu eylemlerde AGEB bileşeni ATİGF Viyana, Linz ve İnsbruck bölgesi olmak üzere Avusturya’nın birçok yerindeki eylemlerde yerini aldı. 16.09.2022 Cuma günü saat 18:00’da ise Neunkirchen bölgesinde ATİGF ve KOMİNTERN tarafından da bir sokak eylemi gerçekleştirildi.
ATİGF’in yaptığı eylem çağrısı; Emperyalist Krize, Haksız Savaşlara ve Sermayenin Saldırılarına Karşı Sokağa, Eyleme Örgütlenmeye!
Emperyalist-kapitalist sistem kendi yarattığı ekonomik ve siyasal krizi işçi sınıfı ve emekçilere fatura olarak çıkarıyor. Yaşamlarını çalışarak sürdürmekte olan milyonlarca işçi ve emekçi krizin etkilerini yaşamlarında her gün daha fazla hissetmektedir. Çalışma süreleri uzamasına rağmen geçinememekte, gün be gün daha fazla fakirleşmektedirler.
Pandemi ve ardından yaşanan Rusya’nın Ukrayna işgalini sermaye işçi-emekçilere yönelik ekonomik saldırganlığı için bir kaldıraç olarak kullanmıştır. Enerji, gıda, konut fiyatları başta olmak üzere yaşanan fiyat artışlarının mağdurları ezilen emekçi kitlelerdir. ABD-AB-İngiltere ve bir bütün NATO’nun Doğu Avrupa’da savaş kışkırtıcılığı ve Rusya’nın Ukrayna
işgali, emperyalist güçlerin Pazar savaşıdır. Bunun sonucu olarak ortaya çıkan ekonomik ve siyasal durum ise halklar için daha fazla yoksulluk, daha fazla kan ve daha fazla göz yaşıdır. Gerici savaş kışkırtıcılığı ve işgaller, halkların düşmanlaştırılması yanında devletlerin daha şoven ve ırkçı politikalarla emekçilerin siyasal haklarına ve özgürlüklerine yönelik saldırı zeminidir. Haksız savaşlara dur diyelim çünkü tüm ekonomik ve siyasi maliyeti bizlere çıkarılmaktadır.
Halk kitleleri son yılların en büyük fiyat artışlarıyla karşı karşıyadır. Enerji, gıda ve konut giderlerinde yaşana fahiş fiyat artışları halk kitlelerini ciddi bir dar boğaza sokmaktadır. Avusturya istatistik kurumunun verilerine göre fiyat atışlarında enerji %42 , gaz ve elektrik %73,1 düzeyindedir. Bu artışlar ile elektrik ve ısınma giderleri için hane başına geçen yıla
oranla 460 Euro daha fazla ödenmek zorunda kalınacak. Kriz emekçilerin yaşam standartlarını ciddi şekilde etkiliyor ve emekçilerin alım gücünde ciddi düşüş yaşanıyor. Yükselen enflasyon ve yaşanan enerji krizi işçi sınıfı ve emekçi kitleler için büyük bir tehdit durumundadır. Karşı konulmadığı takdirde yaşanan durum daha kötü bir hal alacaktır.
ÖVP- Yeşiller sermaye hükümetinin, krizin yükünü emekçi halka yüklemeye çalıştığını alınan tedbirler ve önlemlerde görmek mümkündür. Hükümet, milyarlarca Euro’yu tekellere ve bankalara aktarırken, emekçilere tek seferlik ödemeler, vergi indirimleri, işpromosyonu, ikramiyesi veya bir defaya mahsus ek aile yardımı gibi ödemeler yapmaktadır. Bu
durum emekçilerin yaşamlarında bir rahatlama sağlamadığı gibi yapılan tek seferlik ödemeler sadece göz boyamak ve gelişebilecek tepkileri önlemek amacıyla yapılmaktadır. Bu durum emekçilerin sorunlarını çözmediği gibi yükselen enflasyon ve hayat pahalılığı karşısında daha fazla mağdur olmalarını sağlamaktadır. İşçi sınıfı ve emekçi kitlelerin yaşanan saldırılar ve hak gasplarına karşı pasif, suskun kalmasının önemli faktörlerinden biride, sınıf uzlaşmacı tavrı ve sosyal ortaklık politikalarıyla işçi sınıfının mücadelesini frenleyen ve sermayeye yedekleyen ÖGB (Avusturya Sendikalar Birliği) dir. ÖGB, sınıfın sermayeye karşı gelişen tepkilerini ve mücadelesini pasifize ederek düzene yedeklemektedir. Bunun en somut örneği iş gününün 12 saate çıkarıldığı “iş yasası” sürecinde yaşandı.
Sosyal ortaklık politikalarına karşı işçi sınıfı aktif bir tutum almalı, sonbaharda gerçekleştirilecek toplu sözleşme görüşmelerinde sendikanın sınıfın çıkarlarına göre hareket etmesini sağlamak için baskı uygulamalıdır. Hepimiz aynı gemideyiz yalanları işçi ve emekçiler için daha fazla zam, sömürü ve yoksullaşma demektir. Kriz ve
savaşın faturası emekçilere kesilemez. Egemenler savaş bahanesiyle kitlelerin bu saldırılara karşı susmalarını istemektedir. Sermayenin doymak bilmeyen sömürü hırsı yaşanan savaşların, sömürünün ve yıkımın nedenidir. O halde bu krizin yükünü neden emekçiler çekmek zorunda kalmaktadır?
Sermayenin bu kadar pervasız saldırmasının nedeni sınıfın örgütsüz olmasıdır. Örgütsüzlük sınıfı saldırılara açık hale getirmektedir. O halde örgütlenelim ve mücadele edelim. İşçi sınıfı gerçek düşmanlarına karşı örgütlenerek mücadeleyi büyütmeden yaşanan saldırılar püskürtemez.
Önümüzde çetin ama şanlı mücadele günleri var. Sınıf mücadelesinin denizine tüm benliğimizle atılalım.
AHM Avusturya
